15 Aw
r.
„Izrael nie miał świąt większych niż – 15 dzień Aw i Jom Kipur” – tak mówi Miszna na zakończenie traktatu Taanit
Wiele radosnych zdarzeń miało miejsce tego właśnie dnia:
1. Po incydencie dotyczącym szpiegów, B-g ogłosił, że wszyscy mężczyźni w wieku od dwudziestu do sześćdziesięciu lat zginą na pustyni. Od tamtej pory co roku w noc Tisza B'Aw – rocznicę tego wydarzenia – wszyscy mężczyźni, którzy osiągnęli sześćdziesiąty rok życia wykopywali sobie groby, a następnie się w nich kładli w oczekiwaniu na swój kres. Jednak czterdziestego roku o wschodzie słońca okazało się, że nikt nie zginął. Myśląc, że być może pomylili się w rachunkach, mężczyźni spędzili w wykopanych sobie grobach kolejną noc i kolejną.... i nic złego się nie zdarzyło. Wówczas dopiero zdali sobie sprawę, że w ich kalendarzowych obliczeniach jednak pomyłki nie było – że gniew B-ga wraz z karą wreszcie się skończyły i mogli wejść do Ziemi Świętej.
Dopóki przedstawiciele tego pokolenia pozostawali przy życiu, B-g nie odzywał się do Mojżesza. Wraz ze śmiercią ostatniego człowieka z tego pokolenia, B-g znów przemówił.
Wszystko to się zdarzyło dnia 15 Aw.
2. Mojżesz nakazał córom Zelofehada i wszystkim kobietom, które dziedziczyły dom wychodzić za mężów wyłącznie z własnego plemienia. Polecenie zostało zniesione po tym, jak Izrael został w pełni podzielony pomiędzy plemiona – 15 dnia miesiąca Aw
3. Po katastrofie Konkubiny w Giwa, która wywołała krwawą wojnę domową pomiędzy plemieniem Benjamina i resztą narodu, jedenaście plemion zadeklarowało, że nie poślubi kobiety plemienia Benjamina.
15 dnia miesiąca Aw przysięgę tą anulowano i rozłam skończył się.
4. Gdy dziesięć plemion północy odeszło z Królestwa Judei i stworzyło własne dominium, Jeroboam, jego pierwszy władca zbudował mur, który miał odgrodzić jego lud od Świątyni będącej pod kontrolą Judejczyków. Wiele lat później, jego następca usunął blokadę – właśnie 15 dnia miesiąca Aw.
5. Rzymianie zdobyli miasto Betar i wymordowali 'w pień' wszystkich mieszkańców. Aby upokorzyć Żydów jeszcze bardziej, Cesarz Hadrian nie dopuścił do pochówku ciał; zamiast tego wykorzystał je jako elementy płotu otaczającego jego winnicę.
Niemal dziesięć lat później, po śmierci Hadriana, jego następca pozwolił Żydom dokonać pochówku tego, co pozostało po mieszkańcach Betar. Żydzi odkryli, że wszystkie ciała zostały nienaruszone pomimo ekspozycji na kaprysy pogody przez tak długi czas, żadne z ciał nie uległo rozkładowi. Zezwolenie na pochówek zostało wydane 15 dnia miesiąca Aw.
Dni stają się teraz coraz krótsze, a noce – dłuższe. Talmud namawia nas, abyśmy wykorzystali te spokojne noce na głębsze studia nad Torą: “Od teraz [po 15 dniu miesiąca Aw] ten, który zgłębi [nauki] będzie żył dłużej!”
W oczekiwaniu na nowy rok - Rosz HaSzana, który nadejdzie już niebawem, Tu B'Aw to dzień, od którego wielu Żydów życzy innym "ketiwahwvachatima towa" – “aby ci został zapisany i zapieczętowany cały dobry rok”.
(ilustracja: Chabad.org)
