4 Adar II – Wykupienie ciała Maharama (1307r.)
r.
Tragiczna saga uwięzienia Rabina Meira ben Barucha („MaHaRama”) z Rothenburga dobiegła końca, gdy jego ciało zostało wykupione 14 lat po jego śmierci przez Aleksandra ben Szlomo (Susskinda) Wimpena.
„MaHaRam” (1215?-1293) był wiodącym autorytetem Tory w Niemczech i jest autorem tysięcy responsów halachicznych, jak również komentarza Tosafot do talmudycznego traktatu Yoma. W 1283 został uwięziony w twierdzy Ensisheim i przetrzymywany dla ogromnego okupu. Jednak Maharam zabronił gminie żydowskiej płacenia tego okupu (opierając się na talmudycznym zarządzeniu, iż nie należy wypłacać wygórowanych kwot okupu za uwolnienie więzionych, gdyż zachęcałoby to wroga do chwytania zakładników dla okupu). Przez wiele lat uczeń Maharama, R. Szymon ben Cadok, mógł odwiedzać go w jego celi i zapisywać jego nauki w dziele zwanym Tashbetz.
Nawet po śmierci Maharama w 1293 r. jego ciało nie zostało uwolnione do pochówku, dopóki nie zostało wykupione przez Rabina Aleksandra, który następnie został pochowany u jego boku.
