Życie – Rebbe
r.Lubawiczer Rebbe – Rabi Menachem Mendel Schneerson, Błogosławionej Pamięci (ur. w 1902 r.) zmarł we wczesnych godzinach rannych dnia 3 Tamuz 5754 roku od stworzenia świata (1994). Oto krótka biografia Rebbego i nota o jego Ohelu.
Rebbe
Rabi Menachem M. Schneerson błogosławionej pamięci (1902-1994) siódmy przywódca chasydzkiej dynastii Chabad Lubawicz był uważany za najbardziej wybitną osobowość współczesności. Dla setek tysięcy zwolenników, milionów sympatyków i wielbicieli na całym świecie był on – i ciągle pozostaje – „Rebbe”. Bez wątpienia, bardziej niż ktokolwiek inny, był to człowiek, dzięki którego zaangażowaniu nastąpiło ożywienie świadomości i duchowe przebudzenie społeczności żydowskiej.
Rebbe urodził się w 1902 roku, 11 Nisan w Nikołajewie w Rosji, jako syn sławnego kabalisty i talmudysty, późniejszego rabiego Lewi Jicchaka i rebecyn Chany Schneersonów. Imię otrzymał po swoim pradziadku – Trzecim Rebbe, Rabinie Menachem Mendlu z Lubawicz. Jego matka rebecyn Chana (1880-1964) wyróżniała się legendarną odwagą i życiową mądrością. Gdy jej sławny mąż został wygnany przez sowietów do oddalonej wioski radzieckiej Azji, zajmowała się np. wyrabianiem atramentu z roślin, które zbierała na polach, aby Rabi Lewi Jicchak mógł kontynuować pisanie swojego komentarza do kabały i innych opracowań związanych z Torą.
Uratować życie: Istnieje opowieść związana z wczesnymi latami życia Rebbego, która zdaje się być niemal symbolem wszystkiego, co miało nastąpić. Gdy miał dziewięć lat, młody Menachem Mendel odważnie zanurkował w Morzu Czarnym i uratował życie małego chłopca, który spadł z pokładu zacumowanego statku. Wydaje się, że to poczucie „zagrożenia życia innych” zawładnęło świadomością Rebego odnośnie Żydów zatapiających się w asymilacji, niewiedzy i wyobcowaniu, gdy nikt nie słyszy ich wołania o pomoc, Żydów w miasteczkach uniwersyteckich, w odosobnionych społecznościach, poddanych represyjnym naciskom.
Od wczesnych lat Rebbe wykazywał zdumiewającą ostrość umysłu, zanim jeszcze osiągnął wiek bar micwy Rebbe był uważany za 'iluj' – cudowne dziecko Tory. Swoje nastoletnie lata spędził zagłębiony w studiach Tory.
Ślub w Warszawie: W 1929 roku Rabi Menachem Mendel poślubił w Warszawie córkę szóstego Rebbego – Chaję Muszkę. Chaja Muszka, urodzona w 1901 roku została wybrana przez swojego ojca – Szóstego Rebbe, by towarzyszyła mu na przymusowym wygnaniu do Kostroma w 1927 roku. Była żoną Rebbego przez sześćdziesiąt lat, zmarła 22 szwat 1988 roku. Rebbe studiował na Uniwersytecie Berlińskim a potem na Sorbonie w Paryżu. To w tych latach nabył wiedzę i umiejętności w dziedzinie matematyki, medycyny i innych nauk ścisłych.
Przybycie do Stanów Zjednoczonych: W poniedziałek 28 Siwan 5701 (23 czerwca 1941) Rebbe i Rebbecyn przybyli do USA, cudownie uratowani z Holokaustu dzięki łaskawości Wszechmogącego B-ga. Przybycie Rebbego rozpoczyna rozwój dalekosiężnych nowych wysiłków we wspieraniu i rozprzestrzenianiu Tory i judaizmu w ogóle, a szczególnie nauczania chasydzkiego, poprzez ustanowienie trzech głównych organizacji pod przywództwem Rebbego: Merkos L'Inyonei Chinuch (Central Organization For Jewish Education – Głównej Organizacji do Spraw Edukacji Żydowskiej), wydawnictwa Kehot Publication Society oraz Machne Israel – agencji opieki społecznej. Wkrótce po przybyciu, za namową swojego teścia, Rebbe rozpoczął publikowanie swoich przemyśleń na temat różnych chasydzkich i kabbalistycznych traktatów, a także w szerokim zakresie – odpowiedzi na pytania dotyczące zagadnień z Tory. Poprzez publikację tych prac, jego geniusz został szybko doceniony przez uczonych na całym świecie.
Przywództwo: W 1950 roku, po śmierci swojego teścia – Rabiego Josefa Jicchaka Schneersohna, Rabin Menachem M. Schneerson (z wstępnymi wątpliwościami) objął przywództwo ruchu Lubawicz, którego główna siedziba znajdowała się – i nadal się znajduje – w Nowym Jorku na Brooklynie przy Eastern Parkway 770.
Wkrótce instytucje Chabad Lubawicz i ich działalność nabrały nowego wymiaru. Filozofia ruchu Chabad Lubawicz z wywodów teoretycznych została uzupełniona, wzbogacona o konkretne działania: m.in. w wielu miastach i ośrodkach uniwersyteckich na całym świecie otwarto centra Chabad Lubawicz i Domy Chabadu (Beit Chabad).
Odejście: Po południu w poniedziałek 2 marca 1992, gdy Rebbe modlił się przy grobie swojego teścia i poprzednika, doznał udaru, który sparaliżował jego prawą stronę, a co najbardziej bolesne – pozbawił go zdolności mowy. Dwa lata i trzy miesiące później Rebbe odszedł we wczesnych godzinach rannych - dnia 3 Tamuz 5754 roku od stworzenia świata (12 czerwca 1994) osierocając pokolenie.
Wyjątkowość: Ruch Chabad Lubawicz dzięki napędowi płynącemu z nauczania Rebbego i z jego własnego przykładu, który służył jako znak nawigacyjny, prędko rozrósł się i stał się obecny na całym świecie a wszystkie z licznych przedsięwzięć ruchu naznaczone są wizją Rebbego, nie bardzo zatem dziwi, że wielu ludzi zapytuje: „Co było – a w wielu aspektach nadal jest – tak wyjątkowego w tym przywództwie? Dlaczego wiodące osobistości obecnych czasów żywią tak głęboki szacunek i podziw dla niego?”
Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość: Wielu przywódców rozpoznaje potrzebę chwili i odpowiada na nią z odwagą, dając wskazówki. To jest ich mocna strona i za to są godni podziwu i czczenia. Inni, choć ich mocną stroną może nie jest „natychmiastowa reakcja” na bieżące problemy, są pobłogosławieni zdolnością trafnego przewidywania – wiedzą, co przyniesie jutro i jak do tego najlepiej się przygotować. Jeszcze inni przywódcy wyróżniają się w innej szczególnej sferze – posiadają przenikliwe wyczucie historii i tradycji, ich rady i przywództwo są kształtowane poprzez wielkie wyczulenie przeszłości....
Ale ten, kto posiadałby wszystkie te trzy cechy byłby naprawdę wyjątkowy, niepowtarzalny jako przywódca. Taki był Lubawicz Rebbe – inspiracja i siła napędowa, która stoi dziś za sukcesem ruchu Chabad Lubawicz. Posiadając B-ży Dar - przenikliwe wyczucie potrzeby czasu - tu i teraz, Rebbe wymagał wiele od swoich współdziałaczy, ale jeszcze więcej od siebie. Rebbe w swoim przewodnictwie przede wszystkim kierował sięł własnym przykładem.
Inicjowanie a nie reagowanie: Rebbe miał w sobie rzadką 'mieszankę' prorockiego wizjonera i pragmatycznego przywódcy, łącząc głęboki wgląd w bieżące potrzeby Żydów z szeroką wizją przyszłości. W pewnym sensie wyznaczył bieg żydowskiej historii – nie tylko odpowiadając na bieżące wydarzenia, ale nade wszystko zapoczątkowując je.
Rebbe był prowadzony przez natchnione wizjonerstwo i dalekowzroczność w połączeniu z encyklopedyczną wiedzą a wszelkie jego wypowiedzi i przedsięwzięcia, które podejmował były zakorzenione przede wszystkim w naszej świętej Torze.
Z biegiem czasu to, co było jasne dla niego na samym początku, stało się oczywiste dla innych przywódców już po fakcie, dziesięciolecia później.
Wyjątkowa rola każdego: Rebbe przybył do Ameryki w 1941 roku. W owych czasach życie żydowskie w sensie duchowym w USA praktycznie nie istniało. Nie były przestrzegane tradycje żydowskie (lub przestrzegane w minimalnym stopniu), to samo się działo z edukacją, nauczaniem Tory etc. Rebbe od samego początku nie uznawał podziału (religijny/nie religijny) ani odłączenia. Każdy Żyd – w rzeczywistości każdy człowiek – ma szczególną rolę do odegrania w większym zamyśle Stwórcy i jest integralną częścią układanki B-skiego stworzenia.
Przez prawie pięć z najbardziej decydujących dziesięcioleci w ostatniej historii, dążenie Rebbego, aby dotrzeć do każdego zakątka świata z miłością i troską, rozwinęło się imponująco. Żadna część społeczności żydowskiej nie została pominięta – młodzi czy starzy, mężczyźni czy kobiety, przywódcy i 'szeregowi' ludzie, uczeni i robotnicy, studenci i nauczyciele, dzieci, a nawet niemowlęta.
Rebbe posiadał niesamowitą zdolność zwracania się do każdego na jego własnym poziomie – doradzał przywódcom państw w sprawach wagi narodowej i międzynarodowej, z uczonymi zgłębiał zawiłości związane z ich specjalnościami, a z małymi dziećmi rozmawiał ciepłymi słowami i z ojcowskim uśmiechem.
Ujawnij światu swoje możliwości: Ze szczególną przenikliwością Rebbe postrzegał bogactwo potencjału każdego człowieka. Jego inspirujące nauczanie, dostępne obecnie poprzez książki i nagrania filmowe, wpływa na większe samopoznanie u poszczególnych osób, rozpala ich świadomość tego ukrytego bogactwa i wywołuje pragnienie zrealizowania tych możliwości. W ten sam sposób wiele społeczności zostało przemienionych poprzez przekaz Rebbego i otrzymało – bezpośrednio bądź pośrednio – nowe poczucie celu i pewności siebie. W każdym przypadku zawarte jest to samo silne, choć subtelne przesłanie: „Jesteś obdarzony przez B-ga ogromną siłą i energią – ujawnij To!"