11 Adar (1)

11 Adar jest dniem ofiarowania „pół szekla”:
na pamiątkę „Szkalim” (pół szekla) ofiarowanego przez każdego Żyda dla Świątyni, co według wyjaśnień talmudycznych zalicza się jako równowartość 10.000 srebrnych monet, które Hamman przekazał Królowi Ahaswerowi, by ten ostatni podpisał dekret wzywający do eksterminacji narodu żydowskiego. 
Zwyczajowo przekazuje się w synagodze trzy monety w nominałach "pół" (np monet pół dolara, pół złotówki, pół euro itp) na cele charytatywne w drugiej połowie dnia Postu Estery.
Cudowne ocalenie zostało umożliwione poprzez spełnienie micwy "mahacit haszekel”.
Właśnie przestrzeganie micwy „Szkalim”(„Pół Szekla”) spowodowało duchowe przebudzenie narodu żydowskiego. I z wielkim zaangażowaniem, mimo straszliwego dekretu Hammana, Żydzi pozostali Żydami - narodem wybranym przez B-ga, zachowując swoje tradycje, przestrzegając micwot, służąc B-gu Jedynemu. Spełnił się cud Purimowy.

11 Adar jest najwcześniejszym terminem czytania Megilla (Księgi Estey) w synagogach.
W czasach talmudycznych, stanowiło to wyjątek umożliwiający Żydom mieszkającym w małych miejscowościach i wioskach usłyszeć odczyt Megilla (Księgi Estery) w poniedziałek lub czwartek przed Purim - dni, kiedy mieszkańcy małych miejscowości przyjeżdżali do miasta (m.in. dla tego, że w sądach zwykle w te dni odbywały się rozprawy). W zależności od konfiguracji tegorocznej, oznaczało to, że Megillah może być czytane już 11 Adar lub dopiero 15 Adar - ale nie wcześniej lub później tych terminów (Talmud, początkiem Traktat Megilla).