Krótka biografia
r.
Lubawiczer Rebbe, błogosławionej pamięci R. Menachem M. Schneerson (1902-1994), siódmy przywódca w dynastii Chabad Lubawicz uważany jest za największą żydowską osobowość naszych czasów. Dla setek tysięcy zwolenników i milionów sympatyków na całym świecie był – i wciąż jest, mimo swej śmierci - „Rebbe” - osobą, która bardziej niż ktokolwiek inny, stoi za poruszeniem sumienia i duchowym przebudzeniem światowego żydostwa.
Rebbe urodził się w 1902 roku 11 dnia miesiąca Nissan w Nikolaewie, w Rosji jako syn uznanego kabbalisty, uczonego w Torze i przywódcy Rabina Lewiego Jicchaka i Rebecyn Chany Schneerson. Rebecyn Chana (1880-1964) znana była ze swej erudycji, dobroci i dostępności. Jej odwaga i pomysłowość stały się legendarne, gdy podczas zesłania męża przez Sowietów do odległej wioski w Rosji azjatyckiej pracowała nad produkcją tuszu z ziół, które zbierała na polach – tak aby Rabin Lewi Jicchak mógł dalej pisać swe komentarze do Kabbały i na inne tematy związane z Torą. Rebbe nazwany został po swym pradziadku - trzecim Rebbe. R. Menachemie Mendlu z Lubawicz, z którym wiele go później łączyło.
Uratować życie: We wczesnych latach życia Rebbego miała miejsce historia, która okazała się być symbolem jego przyszłego życia. Gdy miał dziewięć lat, młody Menachem Mendel odważnie wskoczył do morza Czarnego i uratował życie małemu chłopcu, który wpadł do wody. Poczucie „innych żyć w niebezpieczeństwie” zdawało się dominować całą jego świadomość – Żydów tonących w asymilacji, niewiedzy i wyobcowaniu i to, że nikt nie słyszy ich wołania o pomoc: Żydzi na uniwersytetach, w oddalonych społecznościach, żyjący w represyjnym reżimie. Od najmłodszych lat miał genialnie wyostrzony umysł. W momencie gdy obchodził swoją Bar Micwę, Rebbe uważany był już za nadzwyczaj uzdolnionego. Młodzieńcze lata spędził pochłonięty studiowaniem Tory. Ślub w Warszawie. W 1929 roku w Warszawie Rabin Menachem Mendel pojął za żonę córkę – geniusza Tory, szóstego Rebbego – Rebecyn Chaję Muszkę (Rebecyn, urodzona w 1901 roku, wybrana została przez swego ojca, szóstego Rebbego, by towarzyszyła mu w zesłaniu na Kostromę w 1927 roku. Przez sześćdziesiąt lat była żoną, partnerką życiową Rebbego. Zmarła 22 szewat 1988). Już po ślubie Rebbe rozpoczął studia na uniwersytecie w Berlinie oraz na Sorbonie w Paryżu. To głównie w tym czasie zdobył swą niesamowita wiedzę matematyczną i naukową. Przyjazd do Stanów Zjednoczonych: W poniedziałek 28 Siwan 5701 (23 czerwca 1941) Rebbe i Rebecyn przybyli do Stanów Zjednoczonych po cudownym ocaleniu, z pomocą Najwyższego B-ga, z Holokaustu. Przybycie Rebbego zaznaczyło początek nowego okresu prób rozpropagowania Tory i judaizmu wśród Żydów, a w szczególności nauk chasydzkich. Założone zostały trzy główne organizacje Chabad Lubawicz pod przewodnictwem Rebbego: Merkos Leinjonej Chinuchutko. Po przybyciu do USA, zachęcony przez swego teścia, Rebbe zaczął publikować swoje liczne prace. Przywódstwo: Po śmierci teścia, Rabina Josefa Jicchaka Schneersohna, w 1950 roku Rabin Menachem Mendel Schneerson stał się przywódcą ruchu Chabad Lubawicz z główną siedzibą na 770 Eastern Parkway, Brooklyn w Nowym Jorku. Wkrótce instytucje i działania Chabad Lubawicz zyskały nowy wymiar. Filozofia i nauki ruchu Chabad Lubawicz przekształcona została w konkretne działanie, gdy centra Lubawicz i domy (bejtim) Chabadu otwierały się w dziesiątkach miast i na uniwersytetach na całym świecie. Śmierć (rok 1994): Najpierw sparaliżowana została prawa część jego ciała i, co było najtrudniejsze do zaakceptowania, pozbawiło go to zdolności mówienia. Dwa lata i trzy miesiące później Rebbe zmarł w godzinach rannych 3 dnia hebrajskiego miesiąca tamuz w roku 5754 od stworzenia świata (12 czerwca 1994 roku) osierocając całe pokolenie Żydów. Wyjątkowość Chabad rozrósł się i zyskał międzynarodową sławę i uznanie, a wszystkie działania ruchu naznaczone zostały wizją Rebbego. Nie dziwi więc, że wielu zadaje to pytanie: „Co takiego było w jego przywództwie, co było – i pod wieloma względami wciąż jest – tak wyjątkowe? Dlaczego ważne osobistości dzisiejszych czasów mają dla niego tak głęboki szacunek i podziw?" Jego prace, publikacje wciąż są czytane, studiowane, omawiane, komentowane.... Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość: Wielu przywódców rozpoznaje potrzeby chwili i odpowiada na nie odważnie, przekazując nauki, instrukcje. To jest ich siła i jest ona godna podziwu. Inni, choć ich siła może leżeć nie w „natychmiastowej reakcji" na bieżące problemy, pobłogosławieni zostali możnością spojrzenia w przyszłość – wiedzą co przyniesie jutro i jak się do tego przygotować. Inni znów wybitni są w trzeciej dziedzinie - w poczuciu historii i tradycji; ich rada i przywództwo ukształtowane są wielką wrażliwością na przeszłość. Ale ten, który posiadał wszystkie trzy cechy, jest prawdziwie wyjątkowy. Taki był Lubawiczer Rebbe – inspiracja i siła napędowa stojąca za dzisiejszym sukcesem ruchu Chabad Lubawicz. Wymagał wiele od swych zwolenników, ale nawet więcej od samego siebie. Rebbe przywodził, ponad wszystko, swoim własnym przykładem. Inicjatywa, nie reakcja. Od chwili gdy Rebbe przybył do Ameryki w 1941 roku jasne było, że z wielkim sukcesem stosuje poniższą zasadę: Nie przyjmował do wiadomości podziału. Był rzadką 'mieszanką' prorockiego wizjonera i pragmatycznego przywódcy, łącząc w sobie głęboki wgląd w obecne potrzeby Żydów z wielką wizją ich przyszłości. W pewnym sensie zmieniał bieg żydowskiej historii – inicjując, a nie tylko reagując na współczesne wydarzenia. Rebbe działał zainspirowany wnikliwością dotyczącą przyszłości w połączeniu z wiedzą encyklopedyczną, a wszystkie jego wypowiedzi i działania wywodziły się przed wszystkim z naszej Świętej Tory. To co dla niego było jasne na samym początku, dla innych przywódców okazywało się oczywiste lata później, gdy mogli przeanalizować minione już sytuacje, przypadki. Wyjątkowa rola każdego: Każdy Żyd – a w zasadzie każdy człowiek ma wyjątkową rolę do spełnienia i jest integralną częścią B-skiego planu Stworzenia. Rebbe postawił sobie za cel, by dotrzeć do społeczności żydowskich w każdym zakątku świata i realizował go z miłością i zaangażowaniem; i cel ten osiągany był z wielkim sukcesem. Żaden sektor społeczeństwa nie został pominięty – młodzi i starzy, mężczyźni i kobiety, przywódcy i laicy, uczeni i prości pracownicy, uczniowie i nauczyciele, dzieci a nawet niemowlęta. Miał godną pozazdroszczenia zdolność zwracania się do każdego na jego poziomie – służył radą głowom państw w sprawach narodowych i międzynarodowych, wraz z profesjonalistami, uczonymi badał kompleksowe zagadnienia ich pól naukowych, ale też zwracał się do małych dzieci ciepłymi słowami i z ojcowskim uśmiechem. „Wykorzystaj swój potencjał”: Z niezwykłą intuicją umiał dostrzec bogactwo potencjału w każdym człowieku. Jego wnikliwość, do której można teraz dotrzeć dzięki jego dziełom i nagraniom wideo, wzmaga samoświadomość człowieka, rozpala jego poczucie ukrytego bogactwa i motywuje do wykorzystania swego potencjału. W ten sam sposób wiele gmin żydowskich zmieniło się pod wpływem przesłania Rebbego i dostało – bezpośrednio lub pośrednio – nowe poczucie celu i pewności. W każdym przypadku zadziałało to samo silne a jednocześnie subtelne przesłanie: „B-g dał ci dar niezwykłej siły i energii – wykorzystaj go!”. Dzięki naukom Rebbego i dzięki jego osobie, będącej przykładem do naśladowania, ruch Chabad Lubawicz szybko rozrósł się.
W poniedziałkowe popołudnie (2 marca 1992 roku), podczas modlitwy przy grobie swego teścia i poprzednika, Rebbe dostał zawału.
