Beszalach
r.
Parsza Beszalach – Księga Szmot (שְׁמוֹת) – Księga Wyjścia, rozdziały 13:17-17:16:
Beszalach — w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza “gdy uwolnił”.
Parsza Beszalach jest 16m w kolejności tygodniowym odcinkiem czytania w cyklu rocznym czytania Tory i czwartym w Księdze Wyjścia. Tekst Parszy Beszalach zawiera 6’423 hebrajskich liter, 1’681 hebrajskich słów.
„I stało się, gdy uwolnił Faraon lud, że prowadził ich B-g drogą ziemi Pelisztów…. I obwodził B-g lud drogą pustyni ku morzu Sitowemu. Uzbrojeni zaś wyszli synowie Izraela z ziemi Micraim. Zabrał też Mojżesz kości Jozefa ze sobą, bo przysięgą zaklinał synów Izraela, mówiąc: Wspomnieć wspomni was Bóg, a wtedy wynieście kości moje stąd ze sobą…” (13:17-20)
Skrót treści parszy Beszalach:
Gdy Faraon zobaczył całe zastępy narodu żydowskiego wychodzące z jego kraju, zorientował się, co się zdarzyło i wysyłał swoje wojska na pustynię w pościgu za Izraelitami.
I stał się cud: Morze Czerwone rozstąpiło się, tak, że Izraelici mogli przejść na drugi brzeg suchą stopą, ale gdy w ślad za nimi weszły wojska Faraona, morze wróciło do stanu normalnego - wojska egipskie utonęły.
Właśnie wtedy Miriam, siostra Mojżesza zainicjowała radosny śpiew - Mojżesz wraz z całym ludem izraelskim zaśpiewali pieśń dziękczynną - „Pieśń Morza” – „Szirat HaJam” lub inaczej nazywaną: „Az Jaszir Mosze”, dziękując B-gu za ten cud.
Brak pożywienia i picia doprowadza lud do zniechęcenia i rozpaczy. Ludzie narzekali, byli niezadowoleni, narastała złość. Wtedy B-g zsyła z nieba głodującym mannę i przepiórki do jedzenia.
Zdarza się kolejny cud – z suchej skały płynie woda.
Naród żydowski nakarmiony i napojony.
Amalek zaatakował Izraelitów, jednak z pomocą B-żą jego wojsko zostało pokonane.
„I zbudował Mojżesz ołtarz i nadał mu miano: Wiekuisty – chorągwią moją. I rzekł: Bo ręka (wzniesiona) ku tronowi : wojna Wiekuistego z Amalekiem od pokolenia do pokolenia!”
Kolejność czytania Parszy Beszalach w cyklu tygodniowym:
- Pierwsze czytanie —Szmot 13:17–14:8
- Drugie czytanie – Szmot 14:9–14
- Trzecie czytanie – Szmot 14:15–25
- Czwarte czytanie – Szmot 14:26–15:26
- Piąte czytanie – Szmot 15:27–16:10
- Szóste czytanie – Szmot 16:11-36
- Siódme czytanie – Szmot 17:1–16
