Ezechiel – Prorok
r.
Ezechiel (Yechezkel) był prorokiem, który mieszkał w Babilonii w czasie zburzenia Pierwszej Świątyni.
Wśród jego bardziej znanych proroctw, które zostały zebrane w Księdze Ezechiela, są jego wizje B-skiego Rydwanu, Doliny Suchych Kości i Trzeciej Świątyni.
Ezechiel urodził się w Ziemi Izraela jako syn Kapłana Buziego. Tam odkrył swoje zdolności prorocze. W roku 3327 (434 p.n.e.) Jerozolima została zdobyta przez Nabuchodonozora, króla Babilonia. Nabuchodonozor wygnał żydowskiego króla Jehojachina (Jekoniasza) wraz z dziesięcioma tysiącami jeńców, w tym rodziną samego Króla, szlachtą ziemi i przywódcami wojska. Wśród jeńców był prorok Ezechiel4.
Ezechiel spędził resztę swojego życia w Babilonii, gdzie przewidział większość swoich proroctw. Proroctwa Ezechiela są wyjątkowe, ponieważ doświadczyły ich w Babilonii, chociaż z reguły duch B-ży nie spoczywa w diasporze. Niemniej jednak, ponieważ Ezechiel zaczął już prorokować w Ziemi Izraela, kontynuował to po jej opuszczeniu.
Być może, ponieważ nie mieszkał w Ziemi Izraela, Ezechiel nie zapisał swoich proroctw, lecz opowiadał. Dopiero członkowie Wielkiego Zgromadzenia – grupa 120 żydowskich proroków i mędrców, którzy żyli ok. 15 tys. 3400 (360 p.n.e.) — podjęli się zadania opracowania Księgi Ezechiela.
Księga Ezechiela zaczyna się od jego słynnego proroctwa o B-skim Rydwanie. W tej wizji, którą ujrzał w roku 3332 (429 p.n.e.) stojąc nad brzegiem rzeki Kebar, Ezechiel szczegółowo opisuje niebiański tron B-ga, podtrzymywany przez cztery stworzenia podobne do aniołów o czterech różnych twarzach: człowieka, lwa, wołu i orła.
Ten rozdział Księgi Ezechiela służy jako podstawa większości literatury kabalistycznej. W rzeczywistości ezoteryczne ciało Tory jako całość jest określane w Talmudzie jako Maaseh Merkavah – „tworzenie boskiego rydwanu”.
Ta część jest odczytywana jako haftora pierwszego dnia Szawuot. Szawuot upamiętnia nadanie Tory na górze Synaj, kiedy B-g objawił się w towarzystwie mnóstwa aniołów – temat związany z wizją Ezechiela.
Księga Ezechiela kończy się proroctwem przedstawionym na Jom Kippur 3352 (410 pne), czternaście lat po zburzeniu Pierwszej Świątyni. Ezechiel widział, jak został przetransportowany na Wzgórze Świątynne, gdzie anioł trzymający pręt pomiarowy oprowadził go szczegółowo po Trzeciej Świątyni, wyznaczając dokładne wymiary jej różnych struktur.
