Tammuz – 10 faktów
r.
10 faktów o miesiącu Tammuz - o czym warto wiedzieć:
1. Tammuz jest czwartym miesiącem w kalendarzu żydowskim, licząc od wiosennego miesiąca Nissan, kiedy nasz naród opuścił Egipt.
2. Tammuz ma zawsze ma 29 dni.
Hebrajskie miesięcy (z wyjątkiem miesięcy Cheszwan i Kislew) są zmienne w swojej długości. Jeden ma 29 dni, następny ma 30 itd. Tammuz jest „wciśnięty” pomiędzy miesiącami Siwan a Aw - oba mają po 30 dni, natomiast miesiąc Tammuz zawsze ma 29.
3. Tammuz oznacza „ogrzewanie”
Raszi wyjaśnia, że Tammuz oznacza „ogrzewanie”, niczym rozżarzony piec – to dlatego, że przypada na najgorętszy okres roku, w pełni lata (na półkuli północnej), mniej więcej zbiegając się z lipcem.
4. Swoją nazwą Tammuz „dzieli się” z imieniem bożka wspomnianym u Ezechiela.
Z proroctwa Ezechela dowiadujemy się, że B-g pokazał mu niepokojącą wizję kobiety w Świątyni „siedzącej, przy niej płaczący Tammuz”. Raszi wyjaśnia, że Tammuz był idolem, którego dało się rozgrzać od środka. Zatyczki z miękkiego ołowiu w jego oczach stopiły się z gorąca i wydawało się, że on płacze. Gdy tak się działo, ludzie twierdzili, że to błaganie o złożenie ofiary. (Ks. Ezechela, 8:14).
5. Miesiąc Tammuz jest powiązany z Esawem.
Zohar mówi nam, że pierwsze trzy miesiące są związane z Abrahamem, Icchakiem oraz Jaakówem. Natomiast Tammuz i Aw - czwarty i piąty miesiące, ‚zostały skradzione’ przez złego brata bliźniaka Jakowa, Esawa (Zohar II, 78B).
Nie dziwi więc, że właśnie w tym okresie obie Świątynie zostały zburzone (jedna przez Rzymian, spadkobierców Esawa).
6. Znakiem zodiakalnym tego miesiąca jest rak.
Rak to skorupiak, który rodzi się i rozwija się w wodzie. Midrasz nawiązuje tu do Mojżesza, który był ukryty przez matkę w wodzie (w Nilu, ratując przed faraonem, który nakazał zabijać wszystkich nowonarodzonych chłopców żydowskich). Z tego powodu Stwórca odroczył ostateczne zniszczenie Świątyni do następnego miesiąca Aw, kiedy ratowanie Mojżesza nie była już sprawą dominującą (Pesikta Rabbati 28:8).
7. Pięć tragicznych rzeczy wydarzyło się dnia 17 Tammuz:
(1). Mojżesz rozbił Kamienne Tablice otrzymanych od B-ga, gdy schodząc z góry Synaj ujrzał Żydów, którzy oddają cześć złotemu cielcowi.
(2) Podczas babilońskiego oblężenia Jerozolimy Żydzi zostali zmuszeni do zaprzestania składania codziennych ofiar w Świątyni (pod pretekstem braku owiec).
(3) Apostomos spalił Zwój Świętej Tory.
(4) Grecy zbezcześcili Świątynie, umieszczając bożka.
(5) Tego dnia mury Jerozolimy zostały zburzone przez Rzymian w 69 CE, po długim oblężeniu.
8. Dzień 17 Tammuz jest dniem postu.
Mędrcy ogłosili ten dzień dniem postu i żałoby po strasznych wydarzeniach, które miały miejsce tego dnia. Nazywany przez proroka „czwartym [miesiącem] postem”, jest to jeden z czterech postów, które zmienią się w dzień radości i ucztowania wraz z przybyciem Mesjasza. Niech to się wkrótce stanie!
9. Ostatnia część miesiąca jest okresem żałoby.
Dzień 17 Tammuz rozpoczyna trzytygodniową żałobę (znaną jako „Trzy tygodnie” lub „Między cieśninami”), podczas której miarkuje się radość i wzrasta duchowa wrażliwość, gdy przypominamy sobie tragedie z przeszłości. Ponieważ czekamy, dążymy do odbudowy Świątyni, ten okres poświęcamy na studiowanie misternych szczegółów Świątyni.
10. W miesiącu tym są również dni radości.
Tammuz nie jest wyłącznie miesiącem smutnym, są również radości. Dnia 3 Tammuz roku 2488 od stworzenia świata (1273 p.n.e.) zdarzył się cud - Joszua prowadził naród żydowski w jednej z bitew o podbój Ziemi Izraela. Zwycięstwo było bliskie, ale zapadła ciemność. „Słońce” - zawołał Joszua - „świeć nadal w Giw'on; księżyc - w dolinie Ayalon” (Ks.Jozuego 10:12). Ciała niebieskie zgodziły się, zatrzymując swój ruch na niebie, aż wojska Izraela doprowadziły bitwę do pomyślnego zakończenia.
Tegoż dnia w 1927 r., zniesiono wyrok śmierci wydany przez Sowietów na B”P Rabina Josefa Jicchaka Schneersohna Szóstego Rebbe . Dziesięć dni później, 12 i 13 Tammuza, kolejne wyroki zostały odwołane i VI Rebbe wyszedł z sowieckiego więzienia.
(na podstawie opr. Menachema Posnera; ilustracja: chabad.org)
