Zaręczyny

Poniżej zamieszczoną notkę należy koniecznie przeczytać, aby zrozumieć podstawy ceremonii poprzedzających chupę:
Według prawa Tory, małżeństwo to proces dwustopniowy. Pierwszy etap to „kiddushin”, a drugi zwany jest pod nazwą „nisu’in”. Obydwa realizowane są pod chupą. Kiddushin tłumaczy się jako zaręczyny, ale uznaje związek dwojga ludzi za związek męża z żoną. Jeżeli wówczas (B-że broń!) zmieniliby zdanie i postanowili się rozstać, potrzebny już by był „get” (rozwód żydowski). Ale nowożeńcom nie wolno razem zamieszkać do chwili, aż wypełni się nisu’in. 1

Istnieje wiele sposobów na przeprowadzenie kiddushin, ale najczęściej dzieje się to za pomocą obrączki ślubnej. Nisu’in wypełnia się pod chupą – gdzie mąż i żona stają się jednością pod jednym małżeńskim  dachem. 2
Krótki opis ceremonii chupy:
Pan młody zaręcza się obrączką z panną młodą. Wcześniej następuje błogosławieństwo odmówione przez prowadzącego ceremonię rabina. Aby dokonać rozdziału pomiędzy kiddushin a nisu’in, następuje krótka przerwa, podczas której odczytywana jest w obecności wszystkich ketuba (kontrakt małżeński). Następnie rozpoczyna się nisu’in, wraz z odmówieniem Sheva Brachot (Siedmiu Błogosławieństw). Ceremonię chupy wieńczy stłuczenie przez pana młodego kielicha.
***
Micwa małżeństwa dokonuje się nad kielichem wina. Rabin trzyma kielich i odmawia “Tą obrączką poślubiam cię wedle prawa Mojżeszowego i Izraela”. hagafen, więc standardowe błogosławieństwo dla wina, a następnie nabożeństwo kiddushin , które dziękuje B-gu za uświęcenie nas micwą zaręczyn. Po odmówieniu tych dwóch błogosławieństw, państwo młodzi upijają zawartość kielicha.
Następnie, pan młody nakłada na palec wskazujący prawej ręki panny młodej obrączkę ślubną. Czyniąc to, pan młody w języku hebrajskim oraz swoim ojczystym. 3 wypowiada następujące słowa:
Kiddushin musi odbywać się przy dwojgu koszernych świadków 4 Świadkowie ci stają pod chupą i muszą być w stanie zarówno zobaczyć zakładanie obrączki na palec panny młodej jak usłyszeć wspomniane słowa.
Pannie młodej natomiast nie wolno dać obrączki panu młodemu pod chupą. Jeżeli nowożeńcy pragną wymienić się obrączkami, to mogą to zrobić później. Więcej na ten temat w dyskusji, czy ceremonia z wymianą obrączek jest w porządku?
Dlaczego:
Rabin prowadzący: Ślub żydowski jest prowadzony przez mężczyznę, kobietę i dwóch świadków. Rabin pełni wyłącznie funkcję pomocniczą a jego rolą jest dopilnować, że wszystko odbywa się zgodnie z prawem żydowskim.
Wino: “Wino daje sercu ludzkiemu radość” 5 Micwom, które wiążą się z radosnymi okolicznościami towarzyszy kielich wina. Wśród takich micw można wymienić także obrzezanie, pidyon haben (zbawienie syna pierworodnego) i kiddush szabasowy. Nie ma micwy bardziej radosnej niż ślub, dlatego wino jest absolutnie konieczne (warto zajrzeć do tekstu o znaczeniu w kabale modlitwy dziękczynnej po spożytym posiłku , aby poznać głębszy wgląd w związek wina z małżeństwem).
Błogosławieństwo: Błogosławieństwo narzeczeństwa służy dwóm celom: (a) spełnienie każdej micwy wymaga uprzedniego odmówienia błogosławieństwa. W tym przypadku micwą jest spełnienie nakazu zaślubin, (b) Błogosławieństwo to wyraża podziękę dla B-ga za doprowadzenie do tej radosnej chwili.
Prawdę mówiąc, odmówienie tego błogosławieństwa jest prawem i obowiązkiem pana młodego. Ale ponieważ pan młody jest zazwyczaj zdenerwowany i napięty z racji na okoliczności, istnieje obawa, że pomiesza słowa lub się przejęzyczy i tym samym odda błogosławieństwu należytej czci. Dlatego rabin działa tu poniekąd jako „pełnomocnik” pana młodego.
Obrączka: W zasadzie, aby spełnić kiddushin wystarczy, aby pan młody dał swojej wybrance cokolwiek, co ma wartość materialną 6 Tym niemniej, wykorzystanie do tego celu obrączki stanowi stary żydowski obyczaj. Ponad tłumaczenie wynikające z kabały, istnieje również argument praktyczny przemawiający za takim podarunkiem – obrączka to przedmiot nieustannie przypominający o zobowiązaniach powziętych przez nowożeńców na siebie w dniu zaślubin. Ponadto, większość przedmiotów będących w posiadaniu męża lub żony wcześniej czy później staje się dorobkiem rodziny. Obrączka natomiast należy wyłącznie do małżonki.
Wykorzystanie obrączki jako środka do zawarcia małżeństwa daje pewność, że przedmiot ten będzie należał wyłącznie do małżonki.
Palec wskazujący: Wiele osób kwestionowało w przeszłości zakładanie obrączki na palec wskazujący jako niezgodne z ogólnie przyjętym w tej materii zwyczajem zakładania jej na palec serdeczny. Odpowiedzi na taki zarzut było również wiele, większość z nich odwoływała się do większej zręczności palca wskazującego.
Znaczenie w Kabale:
Wszechobecnym motywem ślubu jest otaczanie. Welon otacza pannę młodą. Panna młoda otacza pana młodego uczuciem. Chupa otacza obydwoje. Obrączka otacza palec. Wreszcie goście również będą tańczyć w kołach.
W niektórych naukach kabała podaje, że okrąg symbolizuje ohr makif, światło, które doświetla naszą rzeczywistość, rzeczy ponadnaturalne, paranormalne objawienia światła B-skiego. Takie zjawiska nazywamy cudami, misteriami lub doświadczeniami niesamowitymi.
Dusza ludzka, stworzona na wzór B-ga jest również źródłem takiego światła i mocy, które opierają się prawom fizyki, ba, nawet instynktom samowystarczalności i przetrwania.
Małżeństwo to najbardziej nadprzyrodzone zdarzenie wywoływane przez człowieka. Połączenie dwóch ciał w jedno stanowi bowiem zaprzeczenie wszelki praw ego i tożsamości indywidualnej, a także praw matematyki, iż jeden plus jeden daje zawsze dwa. Aby taki cud był możliwy, potrzebna jest moc dusz wszystkich zebranych osób. Małżeństwo jest aktem trójstronnym – zawartym pomiedzy mężem, żoną i B-giem – każda ze stron przydaje mu swojego atrybutu ponadnaturalności.
Jak wspomniano wcześniej, liczba siedem oznacza spełnienie w świecie rzeczywistym. Okrążenie przez pannę młodą swojego wybranka po siedmiokroć symbolizuje pełne połączenie mocy ich dusz. Okrążenia te wykonywane są pod chupą – elementu który symbolizuje obecność czegoś ponad siedem naturalnych mocy duszy, faktu połączenia dusz nowożeńców.
Akt zaręczyn nazywamy kiddushin – uświęcenie – co podkreśla unikalność ślubu żydowskiego, w którym sam P-n bierze udział, a związek dwojga ludzi zostaje wyniesiony na wyższy poziom. Wymiar transcendencji symbolizowany przez chupę będzie już przenikał każdą chwilą ich życia począwszy od teraz.
Przenikanie światła nadprzyrodzonego do małżeństwa symbolizowane jest przez obrączkę ślubną. Jest ona również okrągła, co nawiązuje do tego światła, ale równocześnie staje się częścią garderoby codziennej panny młodej, stając się tym samym częścią jej życia.
Przypisy:
1.
Pod tym adresem znaleźć można omówienie różnych sposobów przeprowadzenia kiddushin, konieczności wystąpienia tego etapu i jego implikacji mistycznych.
2.
Pod tym adresem znaleźć można wyczerpującą dyskusję nad tematem.
3.
Jeżeli państwo młodzi posługują się hebrajskim w wystarczającym stopniu, aby zrozumieć treść wypowiedzi w tym języku, nie ma potrzeby powtarzania jej w języku ojczystym.
4.
Szerzej o tym w Świadkowie .
5.
Księga Psalmów: 104:15.
6.
Aby dowiedzieć się więcej, można wejść na ten adres .