Behar

r.

Parsza Behar – Księga Tory Wajikra  (Księga Kapłańska) 25:1-26:2

Behar (בְּהַר ) w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza "na górze".
Parsza Behar jest 32-m rozdziałem czytania Tory w cyklu rocznym i 9-m w Księdze Kapłańskiej - Wajikra.

Krótki opis Parszy Behar

„I rzekł Wiekuisty do Mojżesza na górze Synaj tak: „Oświadcz synom Izraela a powiedz im, gdy wejdziecie do ziemi, którą oddaję wam, wtedy obchodzić ma ziemia Szabat Wiekuistemu….”

Parsza zaczyna się od micwy  Szmitta  nazywanej również Szabatem Wiekuistemu - Szabatem dla ziemi. 

Jest to nakaz odpoczynku co siódmy rok dla ziemi uprawnej, co siódmy rok pole uprawne powinno leżeć odłogiem. 

Również jeden z wątków zawartych w parszy Behar  to „Onat dewarim”  - sprawianie przykrości, ranienie słowami, urąganie innym. Zakaz urągania swojemu rodakowi jest jednym z siedemnastu przykazań negatywnych - zakazów (lo tase), dotyczących sposobu wysławiania się. W parszy Behar (Wajikra 25:17) czytamy: "Welo tonu isz et amito" - Nie będziecie urągać jeden drugiemu - będziesz bał się twojego B-ga, bo Ja jestem B-g, wasz B-g”.

Kolejność czytania parszy Behar:
- czytanie pierwsze – Wajikra 25:1-13
- czytanie drugie – Wajikra  25:14–18
- czytanie trzecie – Wajikra 25:19–24
- czytanie czwarte – Wajikra 25:25–28
- czytanie piąte – Wajikra 25:29–38
- czytanie szóste – Wajikra 25:39–46
- czytanie siódme – Wajikra 25:47–26:2

A dlaczego nadanie Tory odbyło się na Górze Synaj ?

Próba odpowiedzi tu : https://www.chabad.org.pl/chabad-lubawicz/spisane-dawniej-i-dzis/858-paradoks-gory-synaj