Noach
r.
Parsza Noach – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 6:9 – 11:32
Noach, Noiach, Nauach, Nauah, lub Noah (jest to imię Hebrajskie ).
Parsza ta jest drugim cotygodniowym odcinkiem czytania Chumaszu (Pięcioksięgu Mojżeszowego ) w cyklu rocznym. Parsza „Noach” składa się z 6907 Hebrajskich liter, 1861 Hebrajskich słów mieszczących się w 153 wersetach w zwoju Tory (najwięcej wersetów ze wszystkich parsz w Księdze Bereszit).
Parsza o wielkim potopie, dziejach Noacha i następnych pokoleń aż do Abrahama.
Krótki opis Parszy:
Gdy na ziemi szerzyło się bezprawie, ludzkość co raz bardziej popadała w rozpustę i nierząd, Haszem nakazuje Noachowi, jako jedynemu sprawiedliwemu na tej ziemi, zbudować gigantyczną arkę (łódź).
Potop, który będzie zesłany na ziemię przez Wszechmogącego, wytępi wszelkie życie z jej powierzchni, a razem z nim - wszelkie zło. Arka ma stać się schronem, arkadią dla Noego i jego rodziny oraz dla zwierząt - po parze każdego gatunku, zgodnie z B-skim nakazem. Przez czterdzieści dni i nocy padał ulewny deszcz, a i po ulewie woda podchodziła co raz wyżej przez następne sto pięćdziesiąt dni tak, że pokryła cały ląd. W końcu zaczęła opadać.
Z okna arki, która została wyrzucona na wystający szczyt góry Ararat, Noach wypuszcza kruka, jako pierwszą żywą istotę - na zwiady, a następnie gołębia - kilka razy - aby "sprawdzić, czy woda zeszła z powierzchni ziemi". Gdy gleba wysycha całkowicie - po 365 dniach od początku Wielkiego Potopu - Haszem nakazuje Noachowi i jego rodzinie wyjść - opuścić arkę i ponownie rozpocząć życie na ziemi, rozmnażać się, uprawiać rolę, hodować zwierzęta.
Noach buduje ołtarz i przynosi B-gu ofiarę.
Haszem przyjmuje ofiarę i pzysięga, że już nigdy więcej nie zniszczy życia na ziemi, którą stworzył.
Na znak przymierza z ludzkością wznosi tęczę nad całym obszarem ziemskim.
Noach otrzymuje od Haszem przykazania dla całej ludzkości - znanych jako SIEDEM PRAW NOEGO, wśród nich: nie zabijać, zakaz jedzenia mięsa zwierzęcia żywego, krwi zwierzęcej. Jednak po Potopie, na skutek braku pożywienia, Haszem zezwolił ludziom spożywanie mięsa zwierzęcego (przed potopem człowiek był wegetarianinem, żywił się wyłącznie jedzeniem roślinnym).
Noach zakłada winnicę. Pierwsze zbiory, pierwsze wino….
Testując w wielkiej radości swoje wino, Noach upił się do nieprzytomności, ale jego dwaj synowie, Szem i Jafet, w odróżnieniu od brata Chama, przykrywają nagość swego ojca przed złymi spojrzeniami obcych, za co otrzymują dożywotnie błogosławieństwo Noacha.Cham zaś zachowuje się wiarołomnie, za co zostaje przeklęty przez ojca.
Przez dziesięć pokoleń potomkowie Noacha pozostawali jedyną społecznością zaludniającą Ziemię, z wspólnym jednym językiem, w którym się porozumiewali, wspólną kulturą i tradycją.
Jednak wbrew nakazowi Stwórcy, zadufani w sobie zbudowali ogromnie wysoką wieżę - wieżę Babel - jako symbol swojej wyłączności i nietykalności. Za karę Wiekuisty wprowadza mnogość języków tak, że przestają porozumiewać się między sobą w jednym języku, już nie rozumieją siebie nawzajem. W rezultacie ludzie, nie będąc w stanie porozumieć się, nie będąc w stanie omawiać wspólnie sprawy, rozpraszają się po świecie, tworząc siedemdziesiąt różnych narodów, różnych społeczeństw.
Zakończenie Parsza „Noach” to wykaz dziesięciu pokoleń od Noacha do Abrahama, oraz opowieść o wędrówce rodziny Abrahama z Ur-Kasdima do Haran, w drodze do ziemi Kanaan
Kolejność czytania Parszy Noach w cyklu tygodniowym:
Pierwsze czytanie — Bereszit 6:9-22
Drugie czytanie – Bereszit 7:1-16
Trzecie czytanie – Bereszit 7:17–8:14
Czwarte czytanie – Bereszit 8:15–9:7
Piąte czytanie – Bereszit 9:8–17
Szóste czytanie – Bereszit 9:18-10:32
Siódme czytanie – Bereszit 11:1–11:32
