Chukat

r.

Parsza Chukat – Bemidbar (Księga Liczb) 19:1 – 22:1

Chukat -חֻקַּת  — w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza “dekret, rozporządzenie, prawo obywatelskie” — jest to 39-ta cotygodniowa Parsza w rocznym cyklu czytania Tory i 6-ta w Księdze Liczb (Bamidbar). 

Parsza Chukat jest najkrótszą ze wszystkich w Księdze Bamidbar (nie w całej Torze), składa się z 1'245 hebrajskich słów, 87 wierszy.

Krótki opis Parszy Chukat:

„I rzekł  Wiekuisty do Mojżesza tak: Oświadcz całemu zbiorowi synów Izraela, a powiedz im: świętymi bądźcie, bom święty Ja, Wiekuisty, Bóg wasz!....” (Bamidbar 19:1-4)

Wiekuisty przekazuje Mojżeszowi prawo "Czerwonej Jałówki" – Para Adumah, której popiół po spaleniu resztek po uboju, jest przeznaczony do rytualnego oczyszczenia tych, którzy rytualnie zanieczyszczali się po dotknięciu martwego ciała.

Po czterdziestu latach tułaczki naród Izraela dociera do pustyni Cin. Tam na pustyni umiera Miriam.

Naród Żydowski cierpi z powodu wyczerpującego pragnienia z braku wody. B-g nakazuje Mojżeszowi: „Weźmiesz laskę swą i zgromadzisz cały zbór - ty i Aharon, brat twój przemówicie do skały na oczach ich, aby wydała wodę z siebie; i tak wywiedziesz im wodę ze skały, a napoisz zbór i dobytek ich.”  Bamidbar, 20:8). Jednak Mojżesz zamiast przemówić do skały, jak nakazał Wiekuisty, uderza swoją laską w skałę, z której zaczynają wybijać strumienie wody. Wtedy rzekł Wiekuisty do Mojżesza i Aharona: „Za tożeście nie zawierzyli Mi, aby uświęcić Mnie na oczach synów, przeto nie zaprowadzicie zgromadzenie tego do ziemi, którą oddaję im.” (Bamidbar, 20:12) Izraela

Naród Izraela jest już blisko końca długich lat podróży, jest blisko Ziemi Obiecanej. Jednak w tym miejscu Wiekuisty oświadcza Mojżeszowi i Aharanowi, że nie oni dwaj wprowadzą lud Izraela do Ziemi Kanaan a sami też nie wejdą tam.

Aharon umiera na górze Or-Aar, a jego syn Elajzer przejmuje po nim kapłaństwo.

Gdy naród Żydowski po raz kolejny wszczyna szemranie przeciwko B-gu i Mojżeszowi, obóz Izraelitów zostaje zaatakowany przez jadowite węże - jest to kara Niebios. By plaga ustąpiła, Wszechmogący nakazuje Mojżeszowi przymocować wysoko na słupie miedzianego węża , aby każdy, kto spojrzy na niego kierując wzrok ku górze, ozdrowiał po ukąszeniu jadowitego węża.

Dzieci Izraela śpiewają pieśń, wychwalając cudowne żródło, które dostarcza wodę pitną na pustyni, co ratuje ich przed nieuchronną śmiercią.

Mojżesz prowadzi Naród Żydowski  na bitwę z emoryjczykami i ich cesarzami - Sichonem i Ogiem, którzy próbowali uniemożliwić przejście Izraelitów przez ich ziemie. Izraelici odnoszą zwycięstwo i zajmują te tereny  na wschód od Jordanu.

Kolejność czytania Parszy Chukat w cyklu tygodniowym:

  • Pierwsze czytanie —Bamidbar19:1–17
  • Drugie czytanie – Bamidbar 19:18–20:6
  • Trzecie czytanie – Bamidbar 20:1–13
  • Czwarte czytanie – Bamidbar  20:14–21
  • Piąte czytanie – Bamidbar  20:22–21:9
  • Szóste czytanie – Bamidbar 21:10–20
  • Siódme czytanie – Bamidbar  21:21–22:1

Komentarze Rabina Szaloma Dow Ber Stamblera: