Szlach
r.
Parsza Szlach – Księga Bamidbar (Księga Liczb) 13:1 – 15:41
Szlach -można spotkać też takie brzmienia nazwy tej parszy: Szelach, Sz’lah lub Szlach Lecha ( w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza "wyślij”, “wyślij sobie”). Jest to 37 cotygodniowe czytanie rozdziału Tory w cyklu rocznym i czwarte w czwartej Księdze Bamidbar. Tekst Parszy Szlach zawiera 5'820 hebrajskich liter, 1'540 hebrajskich słów i mieści się na ok. 119-ch wierszy w zwoju Tory.
I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi:„Wyszli sobie mężów, aby wypatrzyli ziemię Kanaan….”. (Bamidbar, 13:1-2)
Krótki opis Parszy Szlach:
Szlach jest jedną z najistotniejszych parsz zbioru Chumasz, które pomagają zrozumieć historie i teraźniejszość narodu żydowskiego.
Przed wprowadzeniem narodu Izraela do ziemi Kanaan, Mojżesz według sugestii B-ga wysyła na zwiad dwunastu 'szpiegów' – po jednym przedstawicielu z każdego pokolenia. Tora w tym miejscu wymienia imiona wszystkich mężów-wysłanników (Bamidbar, 13:4-16). Celem wysłanników był nie „wywiad wojskowy”, ale zupełnie coś innego. Każdy z przedstawicieli pokolenia miał za zadanie przekonać się na własne oczy i opowiedzieć swoim współplemieńcom, jakim wspaniałym miejscem jest Erec Izrael, do której podążają prowadzeni przez B-ga. Po czterdziestu dniach szpiedzy wracają, niosąc ze sobą ogromne grona owoców dojrzałych winorośli, owoce granatu oraz fig, jako świadectwo obfitości i bogactwa Ziemi Obiecanej. Ale niestety, z dwunastu wysłanników-‘szpiegów’, dziesięciu powróciło z niepokojącą wiadomością, że ziemia nie jest zbyt płodna a ludzie tam zamieszkujący są olbrzymami - zbyt wielcy i potężni, by z nimi walczyć i pokonać. Nie była ta wiadomość rzetelna i prawdziwa. Tylko Kaleb i Joszua twierdzili, że naród „wielkoludów” zamieszkujących Kanaan może być pokonany i podda się Narodowi Izraela, jak przysiągł im Wszechmogący. Kobiety izraelskie nie uwierzyły w kłamstwa dziesięciu niewiernych, którzy skłamali w obawie utracenia swoich przywódczych pozycji w swoich plemionach po wejściu do Kanaan. Jednak w większości te wieści od dziesięciu wysłanników bardzo zaniepokoiły lud Żydowski. Rozpaczali i narzekali: „po co w ogóle uwierzyli, wyszli z Egiptu, podążali za Mojżeszem, najlepiej by było wrócić, skąd wyszli - do Micraim, nie ryzykować…”. Wiekuisty w gniewie uśmierca dziesięciu kłamliwych wysłanników, zaś cały naród izraelski skazuje na czterdzieści lat tułania się po pustyni, aż wymrze 'pokolenie Wyjścia', pokolenie niewolników, które zwątpiło w moc Stwórcy, mądrość i dobroć.
Micwy zawarte w Parszy Szlach: m.in. o składaniu menachot (modlitwy przedwieczorne, ofiary dziękczynne), w tym o oddzieleniu części ciasta przy pieczeniu chały; micwa o codziennym noszeniu przez mężczyzn cicit (frędzli), przywiązanych do czterech rogów talit, jako znak pamięci o wszystkich przykazaniach B-żych i ich przestrzeganiu…..
Komentarze Rabina Szaloma Ber Stamblera do Parszy Szlach:
Kolejność czytania parszy Szelach
- czytanie pierwsze – Bamidbar 13:1-20
- czytanie drugie – Bamidbar 13:21–14:7
- czytanie trzecie – Bamidbar 14:8–25
- czytanie czwarte – Bamidbar 14:26–15:7
- czytanie piąte – Bamidbar 15:8–16
- czytanie szóste – Bamidbar 15:17–26
- czytanie siódme – Bamidbar 15:27-41
