Wezot Habracha
r.
Wezot HaBracha – Księga Dwarim (Ks. Pwt Prawa) 33:1-34:12
Wezot HaBracha— w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza "a oto błogosławieństwo..” – są to pierwsze słowa tej Parszy.
Wezot HaBracha jest 54 i ostatnim rozdziałem cotygodniowego czytania Tory w cyklu rocznym i 11 - również ostatnim w Księdze Dwarim.
Parsza zawiera najmniejszą liczbę wyrazów w stosunku do poprzednich, jej tekst składa się z 1’969 hebrajskich liter i 512 hebrajskich słów.
Czytana w Szmini Aceret
Krótki opis Parszy Wezot HaBracha
„A oto błogosławieństwa, którym błogosławił Mojżesz, mąż B-ży, synom Izraela przed śmiercią swoją….”
W Parszy zawarte są pożegnalne błogosławieństwa Mojżesza dla każdego z 12 plemion Izraela, wygłoszone tuż przed odejściem z tego świata Mojżesza.
Wtórując błogosławieństwom, które Jakow przekazał swoim synom pięć pokoleń wstecz, Mojżesz każdemu z plemion z osobna przypisuje ich znaczenie i rolę, którą ma spełniać będąc częścią narodu Izraela.
Zakończenie Księgi Dwarim i zarazem całego Chumaszu jest w miejscu, gdy Mojżesz wstępuje „ze stepów Moabu na górę Nebo, na szczyt Pigi, która naprzeciw Jerecha………”
„…….I umarł tam Mojżesz sługa Wiekuistego……”
„….I nie powstał więcej prorok w Izraelu jako Mojżesz…….”
Kolejność czytania Parszy Wezot Habracha:
- Pierwsze czytanie — Dwarim 33:1 – 7
- Drugie czytanie – Dwarim 33-8 - 12
- Trzecie czytanie – Dwarim 33:13 - 17
- Czwarte czytanie – Dwarim 33:18 – 21
- Piąte czytanie – Dwarim 33:22 – 26
- Szóste czytanie – Dwarim 33:27 – 29
- Siódme czytanie – Dwarim 34
